Τα σχέδια για τα αυτοκόλλητα των δύο τελευταίων αναρτήσεων είναι των Novartists, τους οποίους και ευχαριστούμε.

Άνθρωποι, όχι καταναλωτές...

Όχι φυλακές για τους Εθνικιστές!

(Ευχαριστίες σε SPB Crew)

Νέο σχέδιο από South Proud Boys

Καληνύχτα αριστερά!

Omerta Crew

"Omerta είναι η κατηγορηματική αρνηση συνεργασίας με τις αρχές, ακόμα κι αν είσαι θύμα εγκλήματος. Οποιοσδήποτε απευθύνεται στο νόμο εις βάρος κάποιου συνανθρώπου του είναι δειλός ή βλάκας. Όποιος δεν μπορεί να υποστηρίξει τον εαυτό του χωρίς αστυνομική προστασία είναι και τα δύο.

Omerta είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει τον νόμο της παρανομίας, όχι μόνο για την αλληλεγγύη με κάποιον σύμμαχο που είναι ένοχος και καταζητείται, αλλά και για την μη καταγγελία αυτού που σου επιτίθεται, κρατώντας την εκδίκηση (vendetta) για σένα.Όρκος σιωπής της mafia. Της λευκής φυλής εννοείται!"

Για περισσότερα: http://omertacrew.co.nr/

Επιλέγουμε αυτόνομη δράση...

Γιατί έχουμε βαρεθεί:
Το πολιτικό σύστημα που τρομοκρατεί τους πολίτες.
Τα εθνικόφρονα κινήματα που ενώ κατηγορούν τα κοινοβουλευτικά κόμματα μέσα στο «χώρο» κάνουν τα ίδια.
Όσους θεωρούν ότι ο αντικατοχικός αγώνας είναι μονοπώλιο.
Να μπαίνουμε σε καλούπια.
Να δίνουμε λογαριασμό στον οποιονδήποτε.
Το κόμπλεξ «ορισμένων».
Τα «πρέπει» και τα «θα» τους.

Γιατί πιστεύουμε ότι:
Από το 1974 και μετά απουσιάζει κάποιος να ηγηθεί του ενωτικού αγώνα.
H εθνική αντίσταση χρειάζεται αυτό-οργάνωση.
O ενστερνισμός της «ακέφαλης αντίστασης» είναι, τη δεδομένη στιγμή, απαραίτητος.

…και…γιατί μας αρέσει να κάνουμε του κεφαλιού μας!

South Proud Boys [Hellas]

Παρουσιάζουμε τους South Proud Boys, ένα ελληνικό εθνικιστικό crew που ασχολείται κι αυτό με την τέχνη του δρόμου και είναι μέρος του Αυτόνομου Εθνικιστικού Δικτύου της Ελλάδας!
Να, και η σελίδα των συναγωνιστών: spboys15.blogspot.com

Χρέος στη Λευκωσία των αιώνων

Αναδημοσιεύουμε ένα εξαιρετικό άρθρο του ιστορικού και παλαίμαχου αγωνιστή της ΕΟΚΑ κ. Γιάννη Σπανού που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην εφ. «Σημερινή» το Νοέμβριο του 2009. Στο άρθρο του αυτό παρουσιάζει με ποιο τρόπο μπορεί η εντός των τειχών Λευκωσία να αξιοποιηθεί και να εξελιχθεί σε κέντρο πολιτισμού μέσω της δημιουργίας κατάλληλων χώρων και εγκαταστάσεων.
Αν ένα τέτοιο σχέδιο έμπαινε σε εφαρμογή τότε το πρόσωπο ολόκληρης της πόλης θα άλλαζε προς το καλύτερο, αλλά κάτι τέτοιο δεν γίνεται από το Δήμο και τις άλλες αρμόδιες αρχές σκόπιμα προφανώς, αφού η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η πόλη των «Λευκών Θεών» φαίνεται να τους εξυπηρετεί…

"Η εντός των τειχών Λευκωσία διαθέτει όλα τα πλεονεκτήματα για να αναπτυχθεί σε ιδεώδη πανεπιστημιούπολη και ιδιαίτερα για τις σχολές της φιλοσοφικής . Της φιλολογίας, της ιστορίας, της αρχαιολογίας. Τόσο για κτηριακές εγκαταστάσεις όσο και ως χώρος διαμονής διδασκάλων και διδασκομένων. Καθηγητές και φοιτητές θα μπορούσαν να ζουν και να διακινούνται σ’ ένα εκπληκτικό περιβάλλον πολιτισμού εκατοντάδων χρόνων. Από τους αιώνες της αρχαίας Λήδρας και της βυζαντινής χιλιετίας μέχρι το μεσαιωνικό και το νεότερο χρόνο. Το κράτος είχε τις απαιτούμενες δυνατότητες να προβεί σε απαλλοτριώσεις, ανακαινίσεις, γραφειακές εγκαταστάσεις, διδακτικούς χώρους και ταυτόχρονα να συνδράμει στην ιδιωτική πρωτοβουλία για την αξιοποίηση των οικιών προς διαμονή με ενοίκιο των φοιτητών αλλά και τη γενική ψυχαγωγία του όλου του κόσμου. Αντί τούτου το κράτος παρέμεινε απαθής θεατής στις αρπακτικές ιδιοκτησιακές αλλαγές καιροσκόπων, που παρέδωσαν την πόλη στους ξένους, τους μετανάστες και στη μετατροπή της ιστορικής καρδιάς της πατρίδας μας σε «γκέτο» ανθρώπων υπό άγρια εκμετάλλευση, όπου η ανάγκη κι η φτώχια παραμορφώνουν βάναυσα το ιστορικό πρόσωπο του κυπριακού Ελληνισμού.

Όσο για το Δήμο, θα έρθει η ώρα που θα βρεθεί κατηγορούμενος ότι παρέδωσε την πόλη στον αφανισμό κι ότι δεν δικαιούται να περιλαμβάνει την εντός των τειχών Λευκωσία στα δημοτικά όρια.

Αυτή η πόλη από των απωτάτων ελληνικών αιώνων είναι έπαλξη πολιτισμού, αλλά και θέατρο συγκλονιστικών αγώνων του λαού μας, που πότιζε με αίμα το αιμοβόρο δέντρο των ιερών διεκδικήσεων. Μόνο στη διάρκεια μιας χιλιετίας στο ιστορικό ημερολόγιο λαμπρύνεται με εκπληκτικές μαρτυρίες αντιστάσεων, όπως το Μάιο του 1191 εναντίον των Άγγλων του Robert de Tornham, τον Απρίλιο του 1192 κατά των Ναϊτών του Σαμπλέ, όταν «το αίμα από τις σφαγές κοκκίνισε τον ποταμό» κατά Φλ. Βουστρώνιο, το 1231 με την κατακρεούργηση των 13 μοναχών της Καντάρας, το 1359 με τον ξεσηκωμό εναντίον του Τομάζο, το 1427 όταν κρέμασαν το Ρε Αλέξη, το 1563 όταν στραγγάλισαν το Διασσωρινό, το 1570 όταν η πόλη πνίγηκε στο αίμα 20.000 Λευκωσιατών, το 1571 όταν ανατινάχτηκαν οι 1000 Λευκωσιάτισσες αιχμάλωτες.

Αυτή η πόλη το κέντρο απολυτρωτικών φανερωμάτων όπως στα χρόνια της Α’ τουρκοκρατίας: 1578, 1600, 1606, 1608,1764, 1798, 1821. Εδώ μαρτύρησαν οι ηρωικοί δεσποτάδες το 1821. Εδώ ενθρονίστηκαν μεγάλες αρχιεπισκοπικές προσωπικότητες, εκδόθηκαν εξαιρετικές εφημερίδες, διαδηλώθηκαν οι εθνικοί πόθοι. Μόνο κατά την αγγλοκρατία μαρτυρούνται 32 μαχητικές απελευθερωτικές διεκδικήσεις. Στη Λευκωσία κυμάτισαν οι σημαίες στα Οκτωβριανά, στους λευκωσιάτικους δρόμους έσταξε το αίμα του 1931. Η πόλη ήταν το κάστρο της αντίστασης στην παλμεροκρατία. Η Λευκωσία συγκλονιζόταν από τους ηρωισμούς των παιδιών της στην τετραετία της ΕΟΚΑ. Οι καμπάνες των Βυζαντινών εκκλησιών της δονούσαν την πατρίδα με τις κωδωνοκρουσίες της ελευθερίας χίλια και πλέον χρόνια. Η «Χώρα» είναι μνημείο αρχαιολογίας, ιστορίας, κάστρο του ελληνικού πνεύματος και της Ορθοδοξίας. Είναι ιδεώδες κέντρο σπουδών. Αν η παλιά, λεγόμενη, Λευκωσία, μετατραπεί έστω και τώρα σε πανεπιστημιούπολη και χώρο ψυχαγωγίας, θα προβαλλόταν σαν ένα κέντρο διαχρονικού πολιτισμού, επιστημονική έπαλξη, έδρα διεθνούς προσοχής, τόπος τεραστίας και πολύπλευρης αξίας, που αφενός μεν θα αποτελούσε ιδανική πόλη σπουδής, αφετέρου δε θα μετέτρεπε την πρωτεύουσα σε μαγνητικό πόλο έλξεως πνευματικών ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο και τουριστικών ρευμάτων που θα προσελκύονταν ολόχρονα σε μια Λευκωσία, στολίδι της πατρίδας μας. Ακόμα και σαν χώρος μερικής απασχόλησης των εχόντων ανάγκη οικονομικής ενίσχυσης φοιτητών, με προσφορά εργασίας στους τομείς αξιολόγησης, ανακαίνισης, ξενάγησης, ψυχαγωγίας, εμπορικής διακίνησης βιβλίων και ειδών αγοράς που ο επισκέπτης προτιμά."

4η Αυγούστου, 1936...

*κλικ για μεγένθυνση